καλόστολος

καλόστολος, -ον (Μ)

καλοκαμωμένος, με ωραίο παράστημα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < καλ(ο)-* + -στολος (< στολή < στέλλω), πρβλ. λινό-στολος, μελανό-στολος].